Ontstoken licht in de volkeren

Recentelijk ondernamen we als gezin een tocht,waarvan ik u nu een gedeelte  vertel, daar alle info meer tijd en aandacht vraagt.
Met de christelijke feestdagen in zicht en de toch wel tanende zon, bedachten we al in de zomer, of was het met Sukkot, dat we opnieuw naar het zuiden wilden gaan om zowel van zon, natuur en andere cultuur te genieten, alswel mensen opzoeken die we zowel van vroeger her als van recentere data kennen.

Eerst nog een heerlijke rustige shabbat thuis en daarna de volgende morgen vroeg op weg. We waren uitgenodigd bij een familie in Vlaams België en naar een andere zouden we sowieso toe om weer bij te praten. Jarenlange vriendschap, die door Abba YHVH gegeven is, geeft een thuisgevoel en in dat vertrouwen kan men diepere zaken bespreken. Het was goed bij hen te vertoeven en s’avonds was het richting Parijs om ergens in de vroege nacht in Frankrijk te overnachten.

De volgende dag was San Sabastian in het vizier, omdat we eerst Portugal op het oog hadden, waar we overigens niet eerder waren geweest.

Een bevriende familie was enige maanden eerder naar Portugal geëmigreerd en hen wilden we graag opzoeken, maar op het lijstje stonden eerst de plaatsen als Porto, Aveiro en Belmonte, die we bezocht hebben.

Opnieuw werd ik gewaar van de woorden die Jozua toevertrouwd werden, Jozua 1:3 “Alle plaats, waarop ulieder voetzool treden zal, heb Ik u gegeven..”

We zochten naar sporen van Judah en die vonden we tevens in Belmonte. We hebben er gewandeld en het museum bezocht. Het was goed dat onze paden elkaar kruisten.

Bij de eerder genoemde familie was het goed toeven. Eigenlijk best vlot hebben zij een bewoonbare plek gemaakt. Bij het naderen van de shabbat konden we nog buiten zitten. Ze hadden heerlijk eten gemaakt en bij de warme haard was het binnen goed toeven. Door hen krijgen we een indruk hoe het is om als Nederlander in Portugal te zijn en zo mogelijk bijna off the grid te wonen.
Samen hadden we het plan opgevat om naar een huisgroep (4) in Lissabon te gaan, waarvan wijzelf een van de mensen aldaar van vroeger kende.
Met leeftocht en wat lekkers om te delen met de groep, gingen we gezamelijk op weg. We wilden geen tolwegen, dus was het een uren durende rit, met onderweg een picknick. Achteraf gezien was het t alles waard om deze oversteek te maken, want in Lissabon werden we hartelijk ontvangen door de Portugezen, waarvan het merendeel gelukkig engels spreken kon.Er werd kennis gemaakt, de grondbeginselen besproken van ons geloof, onze belijdenis van Yeshua én de herkenning van onze identiteit, dat we Israelieten naar de belofte zijn.

Voor ieder was aandacht en de Portugezen werden bemoedigd dat er ergens in hun land nog meer messiaanse mensen waren.

Wij op onze beurt konden vertellen van het proces van Yosef/Efraïm in de volkeren, met name in Europa. Een paar van hen spraken zich uit interesse te hebben voor een volgend Congres in Ariel.

Op Facebook heb ik jaren geleden een groep opgezet met de naam TwoSticksIsraelites, zodoende kon ik de Portugezen uitnodigen. Hoe meer gelijkgestemde zielen hoe meer vreugd!

Na de shabbatsbijeenkomst bleven wij rond Lissabon, omdat we met een van hen de volgende dag opnieuw een ontmoeting zouden hebben en we het joodse kwartier aldaar wilden bezoeken. Het werd een fijne middag zo met elkaar.

We zijn dankbaar dat er toch ergens verborgen in de landen licht ontstoken is.
Alle eer aan Abba YHVH, Die Zijn beloften nakomt.

Na Lissabon gingen we via een binnenlandse route, die prachtig was, naar het uiterste zuiden, Sagres. Het was er lekker van temperatuur en zonnig. Israelieten, of ze het nu beseften of niet, kwamen overal. Langs de kustlijn kwam na een poosje Gibraltar in zicht, alwaar we probeerden contact te maken met een messiaanse groep, die juist dat weekend, gezamelijk erev shabbat hadden. Maar helaas zagen ze onze berichtjes te laat en konden we vanwege het ontbreken van adresgegevens niet gaan. In goede verstandhouding zijn we contact blijven houden (1). We hebben Gibraltar wel bezocht en vernamen dat het de grootst populatie joden heeft op Israel na. Vijf synagogen zijn er op Gibraltar, wat op zich niet zo groot is, 6,7 km2 (2).Het is er bijzonder sfeertje, ook wel echt engels met een vleugje Europa. De auto’s rijden er rechts.

Een camping bij Estepona uitgezocht omdat het erev shabbat werd en wij vóór die avond boodschappen, avondeten,douche en afwas gedaan wilden hebben. Online hadden we met een familie (3)  uit Estepona vorig jaar al contact gemaakt, maar omdat ze helemaal zuidelijk wonen, vorig jaar niet afgedaald. Nu was daar wel de gelegenheid en op shabbatmiddag ontmoetten we elkaar bij Benahavis om aldaar een prachtige wandeling te maken onderwijl met elkaar van gedachten wisselen over hetgeen Abba YHVH aan een ieder van ons geopenbaard had . Opnieuw verwonderd om het standvastige pioniersschap van een familie in het overgrote katholieke deel van Spanje. Moge ons ontmoeten met elkaar invloed hebben in de geestelijke wereld en moge het Israel in dit zuidelijke land van Europa tot ontwaken komen.

Jozua 1:3 Alle plaats, waarop ulieder voetzool treden zal, heb Ik u gegeven…

Bovenstaande woorden uit Jozua 1 kwamen mij dikwijls in gedachten en werden bevestigd in Benahavis tijdens het spontaan uitspreken van dit schriftgedeelte.

Wordt vervolgd.

Shalom Hadassah

 

Vlnr: Way to Faro, but we drove from Lissbon, Sagres to Faro; Joods straatje Lissabon; Gibraltar; Toledo muurschildering in Zaragoza; Vergezicht in Benahavis; Artistiek in tweevoud/Zaragoza; richting Gibraltar; Twee niet zo alleen, illustratie op de achterkant van een camper ergens in Spanje; Parkje bij Benahavis;  Perez in Zaragoza.

(1) https://www.facebook.com/groups/soilouis/

(2): https://en.wikipedia.org/wiki/Gibraltar

(3)https://www.facebook.com/house.of.judah.marbella/

(4) http://www.kol-shofar.org/

 

Zie ook: https://tegentlicht.com/2019/01/19/inzicht-in-versterken/