Van de ons inmiddels geliefde vrienden woonachtig in Israel, ontvingen we de volgende email,die we graag willen delen.
“Afgelopen maandag vierden we Jeruzalemdag (de herdenking van de bevrijding van het oude Jeruzalem in 1967). Afgelopen maandag veroorzaakte ook aanvallen op Israël vanuit de Gazastrook en veel Arabische rellen in Israël, vooral in Jeruzalem. Maandagavond woonden we onze wekelijkse thuisgroepbijeenkomst bij in Zichron Yaacov, die bezocht werd door een Arabische christelijke vrouw uit Nazareth. Rania was enige tijd van tevoren uitgenodigd, dus de timing van deze ontmoeting bleek behoorlijk belangrijk te zijn. Toen “de hel” leek los te breken, hadden we een tijd van hechting met onze Arabische zus. Rania exploiteert al jaren een huis van gebed, voorbede en verzoening in Nazareth. Het begon allemaal toen Hij haar in een “liefdesessie” voor de Messias plotseling een uitbrander gaf, omdat ze Hem niet echt liefhad, vanwege haar koude hart jegens Zijn familie – het Joodse volk. Rania’s hart brak, en sindsdien is het dit gebroken hart voor zowel de Joden als Arabieren, dat velen geïnspireerd heeft Yeshua lief te hebben op de manier waarop Hij geliefd wil worden.
Vanavond viert de Joodse wereld Sjavoeot / Bikkurim (weken / eerstelingen), gedurende welke tijd het boek Ruth wordt benadrukt. Het verhaal van Ruth, en haar schoonmoeder Naomi, is een model geweest voor een liefdesrelatie tussen de joden en de heidenen die heel vaak worden gebruikt. Zo erg zelfs dat het soms gewoon afgezaagd lijkt. Echter, patroon of niet, wanneer het Woord wordt gezegend en doordrenkt door de aanwezigheid van de Heilige Geest, komt het tot leven en “leeft” degenen die met Hem deelnemen. Dit is wat er afgelopen maandagavond plaatsvond. De Ruach getuigde krachtig van het delen van Rania, en we werden uitgedaagd met betrekking tot onze liefde voor onze eigen mensen.
“Joods Israël” is verre van perfect – de Staat en het volk. Het is maar al te gemakkelijk om ons te bekritiseren en fouten te vinden, en dat is volop te rechtvaardigen. Yeshua kwam echter niet voor de gezonde, maar, zoals Hij het zelf zei, voor de zieken en voor de zondaars (ref. Marcus 2:17).
De verlosten van Efraïm hebben de opdracht hetzelfde te doen; te HANDELEN en het gemanifesteerde lichaam van hun Messias te ZIJN – namelijk onvoorwaardelijk naast hun broer wandelen. Wat een roeping!
Last Monday we celebrated Jerusalem Day (the commemoration of the liberation of Old Jerusalem in 1967). Last Monday also sparked attacks upon Israel from the Gaza Strip and many Arab riots inside Israel, especially in Jerusalem. On Monday night we attended our weekly home group meeting in Zichron Yaacov, which was visited by an Arab Christian woman from Nazareth.
Rania was invited sometime beforehand, thus the timing of this encounter turned out to be quite significant. When “all hell” seemed to be breaking loose, we were having a time of bonding with our Arab sister. Rania has been operating a house of prayer, intercession and reconciliation in Nazareth for many years. It all began when in a “love session” for the Messiah He suddenly scolded her for not really loving Him, because of her cold heart toward His family – the Jewish people. Rania’s heart broke, and since then it is this broken heart for the Jews and Arabs alike that has inspired many to love Yeshua the way He wants to be loved.
Tonight the Jewish world celebrates Shavuot/Bikkurim (Weeks/Firstfruits), during which time the book of Ruth is highlighted. The story of Ruth, and her mother in law Naomi, has been a template for a “Jew-Gentile” love relationship used very frequently. So much so, that sometimes it just seems trite. However, template or not, when the Word is graced and infused by the presence of the Holy Spirit, it comes alive and “livens” those who participate with Him. This is what took place last Monday night. The Ruach powerfully witnessed to Rania’s sharing, and we were challenged in regards to our love for our own people.
“Jewish Israel” is far from perfect – the State and the people. It is all too easy to criticize us and find fault, and plenty of justification for doing so. However, Yeshua did not come for the healthy, but, as He Himself put it, for the sick and for the sinners (ref. Mark 2:17).
The redeemed of Ephraim are mandated to do likewise; to ACT and BE the manifested body of their Messiah – unconditionally walking alongside their brother. What a calling!
In this “fullness of time”, as the redeemed who with the infilling of the Holy Spirit were constituted firstfruits of the wheat harvest, we also remember the Torah and its content for “all Israel”. As the two loaves, whom we are, we are lifted high before Him. As such, we are most blessed. Raising up our praises in thankfulness to the Holy One of Israel, we bless you with a Chag Same’ach.
Ephraim and Rimona
BneyYosefHolland 