Decodering

Toen Jozef eenmaal was aangesteld als plaatsvervanger van de farao, met alle toepasselijke regalia (emblemen die bij een koninklijke kroning behoren), kreeg hij ook een nieuwe naam:

Tzofnat Pa’a’ne’ach (transliteratie volgens het Hebreeuwse origineel), wat in het modern Hebreeuws ‘de decoder van het verborgen’ betekent.

Er is veel over het verhaal van Jozef dat wordt geassocieerd met “codes” die moeten worden gedecodeerd. Om te beginnen, van alle verschillende figuren in de Bijbel die Yeshua voorafgaan, is Jozef een van de meest voor de hand liggende. Maar zelfs dan moet de tekst behoorlijk nauwkeurig worden bestudeerd om een ​​duidelijk beeld te krijgen.

Een ander voorbeeld hiervan is het visioen dat door Jozefs leven werd geworpen op de uiteindelijke bestemming van zijn nageslacht, en dat van het nageslacht van degenen die aan hem verwant waren. Ook hier is een nauwkeurige ontcijfering van tekst en feiten vereist. Als het op Jozef aankomt, is het Hebreeuwse verhaal erg nadrukkelijk in zijn vocabulaire, vooral in bepaalde afleveringen.

Een voorbeeld hiervan is het gebruik van de grondletters shin, bet / vet, resh – die het woord “sheh’ver” vormen, waarvan de oorspronkelijke betekenis “breken” of “verbreken” is.

Jozefs specifieke rol en de pogingen van zijn gezin om in levensonderhoud te voorzien, worden in deze term samengevat met zijn verscheidenheid aan betekenissen, zoals: verkopen, graan, kopen, aanbieder enz. Bovendien komt het in de hoofdstukken 41-44 van Genesis 18 keer voor, hoewel Jozef zelf gebruikt deze term maar één keer (in 42:19). Toegegeven, het herhaaldelijk gebruik van zo’n term om de situatie rond Jozef te beschrijven is inderdaad vreemd, en roept daarom de vraag op: waarom? Wat is de betekenis ervan?

Er zijn nog twee keer dat deze term wordt gebruikt door de heilige tekst met betrekking tot Jozef. Psalm 105: 16-23 vertelt het verhaal van Jozef met enkele toevoegingen, zoals: “Ze bezeren zijn voeten met boeien. IJzer doorboorde zijn ziel, totdat de tijd dat zijn woord uitkwam, het woord van YHVH hem op de proef stelde ”(vs. 18,19). Deze passage wordt ingeleid door: “Hij [Elohim] noemde een hongersnood in het land; Hij vernietigde al het voedsel, – sheh’ver – van brood ” (vers 16). De volgende passage staat in Amos 6: 6. Degenen van het huis van Israël, in Samaria, worden in het hele hoofdstuk gestraft omdat ze egoïstisch, egoïstisch, zelfgenoegzaam zijn en in onwetendheid leven over hun naderende oordeel. De kracht van de beschuldiging gericht op hen (‘zij’ zijnde degenen die deel uitmaakten van het ‘huis van Jozef’) was omdat ze niet rouwden over de ‘verdrukking van Jozef – de shev’ver – de gebrokenheid, de breuk, de crisis van hun eigen huishouden. En inderdaad leden ze de gevolgen. “Hun huis werd hen verlaten achtergelaten” en ze raakten verstrooid en verloren.

Zo zien we dat het decoderen van het gebruik van sh.b / vr in Jozefs verhaal leidt tot meer dan alleen voorzien, kopen, verkopen, graan enz. Maar tot een zeer ernstige crisis van bijna vernietiging waar YHVH verwacht dat Zijn volk zich zeer zorgen over maakt – toen en nu. Het Hebreeuwse woord dat in Amos 6: 6 wordt gebruikt, is ‘ne’ch’lu’ – letterlijk ziek en zwak worden, over het lot van de entiteit genaamd Jozef. Onze Vader lijkt deze kwestie zeer serieus te nemen, kunnen we minder doen? Nog een “zij”, die in de Schrift voorkomt, wordt gevonden in Richteren 7, toen een droom die Gideon toevallig hoort, hem zijn verzekerde overwinning op Midian bevestigde door de hand van YHVH. Van Gideon wordt gezegd dat hij het vertellen van de droom en “zijn interpretatie” heeft gehoord – shivro… (vers 10).

Decodering, of interpretatie (onderscheidend), is ook wat er op dit moment voor ons ligt, zodat de enige “breuk” die van het “hart” zal zijn, aangezien YHVH “nabij degenen is die een gebroken hart hebben” (Psalm 51:17; 34:18). Dat berouwvolle hart en die nederige geest zijn van het allergrootste belang in een tijd als waarin wij ons bevinden, een tijd die niet veel lijkt op de zeven jaren van hongersnood die heersten in de wereld die door het bijbelse verhaal wordt behandeld.

Nederigheid en verbrokenheid

Midden in de verdrukking vallen het geloof en de nederigheid van Jozef en de gebrokenheid van Juda op als belangrijke eigenschappen die nodig waren om de gebeurtenissen te laten verlopen.

Als we deze gebeurtenissen van de zevenjarige hongersnood vanuit een historisch perspectief bekijken, is het vrij duidelijk dat deze omwenteling de centrale spil de familie van Jacob / Israël was in het belang van hun uiteindelijke bestemming – om tot een natie gevormd te worden. Dit gebeurde natuurlijk niet zonder zijn effect wijd en zijd (overal in het land) te hebben, net zoals de dingen in onze tijd. Uit Genesis 48:14 leren we dat Jozef verder in de hongersnood geleidelijke  stappen in management nam om ‘bovenop’ de situatie te zijn.

Geld, vee en eigendom

Hij verzamelde eerst al het geld dat ‘dreef’ in Egypte en Kanaän en gaf het aan Farao (vers 14). Toen de mensen geen levensonderhoud, zowel voedsel als geld meer hadden, eigende Jozef al hun vee toe in ruil voor voedsel (vers 17). Kort daarna, toen er niets meer was om mee te betalen en de mensen zichzelf en hun land aanboden, in ruil voor zaad. En hoewel er niet staat vermeld dat Jozef hen werkelijk tot slaven had gemaakt, kocht hij wel al het land en gaf het aan Farao in ruil voor zaad (vs. 20, 23). ‘En wat de mensen betreft, hij verplaatste ze naar de steden, vanaf het ene uiteinde van de grenzen van Egypte naar de andere kant ”(Genesis 47:21).

Na overgave

Dit was niets minder dan bevolkingsoverdracht, waardoor de nu totaal verzwakte mensen nog meer onderhevig waren aan overheidscontrole. Een deel van de opbrengst die ze moesten verbouwen uit de zaden die Jozef voor hen had geleverd, moest aan de vorst worden overhandigd (vers 24). Josephs methodische handelswijze is nogal totalitair, maar onder wiens bevel opereerde hij? Het zegt niets over de farao die hem aldus instrueert. Kreeg Joseph zijn ideeën van een ‘hogere macht’?

Openbaring

Herinner je je Psalm 105: 16 nog, en wie “riep hongersnood op het land”? Net als vandaag, ongeacht wat er gebeurt en ‘op het punt staat’ te gebeuren in de nabije toekomst, is ons vertrouwen in de Almachtige Elohim die ons schip naar de haven vaart die Hij in gedachten heeft. Met dat gezegd, is het de moeite waard om op te merken dat in het jodendom, en vooral nu, wordt gezegd dat de Messias niet alleen “komt”, maar vooral “geopenbaard wordt”. We wachten op de grotere Zoon van Jozef om Zichzelf aan zijn broeders te openbaren, misschien op zo’n moment als deze, net zoals Jakobs favoriete zoon deed tijdens de dagen van tegenspoed voor zijn broers.

Zonen van de levende Elohim

Maar voordat we onze handtekening zetten, komt er nog een vraag bij ons op: “Zou deze toekomstige onthulling, tenminste gedeeltelijk, kunnen komen door het Lichaam, de” zonen van de levende Elohim “, wier hoofd de Messias is?

Ook hier helpt sh.v / b.r ons bij het “decoderen”. Er zijn twee passages waar dit grondwoord in het spel komt: “Vandaag is een dag van benauwdheid, bestraffing en schande.

Kinderen

Kinderen zijn klaar om geboren te worden – “misbar”, maar er is geen kracht om ze te laten geboren worden “(2 Koningen 19: 3), en vooral Hosea 13: 12-13:” De ongerechtigheid van Efraïm is gebonden; zijn zonde is verborgen. Het verdriet van een barende vrouw zal over hem komen: hij is een onverstandige zoon; want hij zou niet lang moeten blijven in de plaats van het uitbreken – misbar – van zonen ”. Openbaring 12: 5 vertelt ons echter over een geboorte die niet wordt afgebroken. Laten we ons daarom voorbereiden op de geboorte, en vergeet niet de verborgen dingen te ontcijferen!

https://etzbneyosef.blogspot.com/2020/12/decoding.htmlhttps://etzbneyosef.blogspot.com/2020/12/decoding.html