We kregen een schrijven van de familie Frank, pioniers en organisatoren van BneyYosef NationalCongres, over een opkomend onderwerp in de Hebrew Roots beweging. Hieronder volgt hun verwoorden gedachten in het Nederlands:
Het lijkt erop dat om de paar jaar de noodzaak ontstaat om opnieuw een onfrisse kwestie aan te pakken die de Hebreeuwse Rootsbeweging teistert, en vooral de kostbare Israëlitische identiteitsaanhangers. De vijand is meedogenloos in zijn pogingen om van deze groep een esoterische annex occulte sekte te maken en iedereen erin te belasteren op grond van de omgang met degenen die vreemde en niet-bijbelse ideeën aanhangen.
Van alle verschillende twijfelachtige vormen van overtuigingen en associaties die de afgelopen jaren zijn ontstaan, is er een waarvan velen van jullie zich ongetwijfeld bewust zijn, en dat is polygynie. En opdat u zich niet vergist over wat deze term betekent, wil ik duidelijk maken dat het niet verwijst naar een algemene “polygamie” -relatie met meerdere echtgenoten, maar specifiek naar een veelvoud aan vrouwen. Eén man – meerdere vrouwen!
Moeten we het punt verder uitdiepen dat er bij de schepping één man en één vrouw was? Is het nodig om de Schrift te citeren die erop wijzen dat de heilige verbintenis tussen man en vrouw wordt vergeleken met de Messias en Zijn bruid? Moeten we erop wijzen dat het in het Nieuwe Verbond heel duidelijk stelt dat hij die ernaar streeft een geestelijk leider te worden, de echtgenoot van één vrouw moet zijn? Of is het nodig om te vermelden dat Elohim schijnbaar enkele van de gebruiken van deze zondige wereld tolereerde, zelfs binnen Zijn eigen Israëlitische gemeenschap, en dit soort vereniging niet verbood, maar er ook nooit echt de voorkeur aan gaf, erop wijzend dat als één man er twee heeft echtgenotes, de een zal worden bemind, maar de ander gehaat? (Ik zal de bovenstaande opmerkingen in dit artikel uitdiepen).
Desalniettemin, hoewel u waarschijnlijk vrij duidelijk bent over deze kwestie, en hoogstwaarschijnlijk geen voorstander bent van een dergelijke regeling, wil ik toch wat meer over deze kwestie toelichten, aangezien het opnieuw de kop opstak in het “Huis van Jozef / Ephraïm”. .
In de huidige samenleving wordt polygynie niet langer erkend als een morele, maar als een sociologische kwestie. Een man die echter meer dan één vrouw wil hebben en gelovig is in het Woord van Elohim (de Bijbel), vooral het Nieuwe Verbond, heeft heel weinig om op te staan wat betreft het rechtvaardigen van zichzelf bijbels. Ik keur deze praktijk om de volgende redenen niet goed:
– De Schepper nam slechts één rib/deel uit Adams zijde, waaruit Hij een vrouw vormde om zijn metgezel (echtgenote) te zijn, zodat zij één vlees zouden worden. Dit zou onmogelijk zijn als een andere persoon aan de ‘vergelijking’ of vereniging zou worden toegevoegd – zelfs chromosomen komen in paren voor.
– Noach zou de ark zijn binnengegaan met zijn zonen Sem, Cham en Jafeth; zijn vrouw; en drie schoondochters. Hoewel YHVH ongetwijfeld de aarde na de vloed opnieuw wilde bevolken, stond Hij niet toe dat Noach en zijn zonen elk twee of meer vrouwen hadden om het proces te bespoedigen.
– Abraham had maar één vrouw, en dat was Sara. Hagar werd door YHVH niet herkend als de door God gegeven partner van Abraham. Evenmin werd Ismaël erkend als een wettige zoon. We weten dit van wat YHVH tegen Abraham zei toen hij hem opdroeg om Isaak, zijn “enige zoon” (Genesis 22: 2), te nemen en aan Zichzelf terug te geven. Het was niet het idee van Abraham om Hagar mee te nemen. Hij begon de relatie niet. Toen Abraham een andere vrouw nam, was dat na Sara’s vertrek.
– Isaac had maar één vrouw: Rebecca.
– Jacob kreeg uiteindelijk twee vrouwen, niet uit eigen keuze maar door bedrog, en bewees vervolgens de waarheid van Deuteronomium 21:15 – dat de man slechts in staat is om van één vrouw te houden terwijl hij is. . . de ander haten. Ik wil niet eens zeggen wat er gebeurt als de ene vrouw de voorkeur krijgt boven de andere; het is een open deur voor de geesten van afgunst, jaloezie, wrok, afwijzing, haat, moord (met de tong), enz. Het onderhouden van een van deze geesten is zonde, wat zal resulteren in vloeken en, natuurlijk, slechte vruchten. Het volgende uit Hooglied 8: 6: „Zet mij als een zegel op uw hart, als een zegel op uw arm. Want liefde is zo sterk als de dood, jaloezie is wreed zoals Sheol [het bodemloze deel] ”, wijst heel duidelijk op jaloezie binnen een liefdesrelatie. Dus als een man zijn vrouw echt liefheeft, waarom zou hij haar dan aan zo’n mogelijke wreedheid onderwerpen? Alle geesten die voortkomen uit de aard en kracht van de zonde zijn wreed en kwellend. Een voorbeeld hiervan is de relatie tussen Peninna en Hanna, de vrouwen van Elkana. Die twee worden ‘rivalen’ of in het Hebreeuws ‘tsara’ genoemd, dat wil zeggen ‘moeite, angst, benauwdheid ‘. Ze waren elkaars ‘moeite’ (1 Sam. 1: 4-6). Elkana hield meer van Hanna dan van Peninna (vers 5), en dus volgden jaloezie, strijd en twist. We kunnen ook de conflicten tussen Hagar en Sarah, en Leah en Rachel noemen.
In Efeziërs richt Paulus zich tot echtgenoten, waarbij hij hen aanspoort hun vrouw lief te hebben, aangezien het een getuigenis is van de relatie van de Messias met Zijn bruid, niet de bruiden. Sommigen beweren dat de Messias twee bruiden heeft: Israël en de kerk. Als dat het geval is, dan zullen ze zich op de een of andere manier in dezelfde trouwjurk moeten wringen, “want de bruiloft van het Lam is gekomen en Zijn vrouw heeft zich gereed gemaakt” (Openbaring 19: 7). Ik zie geen “bruiden” of “vrouwen” in deze Schrift, noch voegt YHVH er nog een toe bij een andere gelegenheid. Hij is zeer consequent en trouw aan de ene natie / bruid die hij op de Sinaï heeft verloofd. “Om deze reden zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich bij zijn vrouw voegen, en die twee zullen één vlees worden. Dit is een groot mysterie, maar ik spreek over de Messias en Zijn ecclesia [of in het Hebreeuws “Kahal”]. Laat niettemin een ieder van u in het bijzonder zijn eigen vrouw zo liefhebben als zichzelf, en laat de vrouw zien dat ze haar man respecteert ”(Ef. 5: 31-33).
Kaïns nageslacht, Lamech, was de eerste die meer dan één vrouw had. Esau en Ismaël hadden meerdere vrouwen, net als veel heidense koningen en degenen die het zich konden veroorloven om ze te ‘bezitten’. In polygynische relaties werden vrouwen een handelswaar en een bron van trots en macht voor het mannelijke ego. Sommige koningen zouden maar één vrouw hebben, die de status van koningin kreeg, terwijl de andere vrouwen een harem van concubines vormden.
In de wereld van vandaag worden polygame / polyganische huwelijken niet gezien als een morele kwestie, maar eerder als een sociologisch probleem. Er zijn veel seculiere wetenschappelijke studies over de effecten van dergelijke gezinnen op een samenleving. Je kunt dit artikel op internet lezen: https://slate.com/human-interest/2012/01/the-problem-with-polygamy.html. Het stelt: “Zoals huwelijkshistoricus Stephanie Coontz heeft opgemerkt, gaat polygynie niet zozeer om seks als om macht.” Het artikel citeert cultureel antropoloog Joe Henrich en merkt op dat etnografisch onderzoek van 69 polygame culturen ‘geen geval onthult waarin de relaties tussen de echtgenoten als harmonieus kunnen worden omschreven’. Het artikel stelt verder dat “polygynische huishoudens jaloezie en conflicten tussen bijvrouwen bevorderen”. Polygynie destabiliseert ook de sociale en economische normen van een gemeenschap, en daarom hebben naties en staten wetten tegen dergelijke vakbonden aangenomen. Een rapport zegt dat monogaam huwelijk de criminaliteit daadwerkelijk vermindert https://www.nationalreview.com/the-home-front/look-whos-defending-monogamy-glenn-t-stanton/. Het bijbelse idioom en de waarheid dat een “ding” aan zijn vrucht bekend staat, wordt bevestigd in de bovenstaande observaties van seculiere geleerden. Als klaarblijkelijk zelfs de “wijsheid van deze wereld” (1 Kor. 3:19) polygynie verwerpt, hoeveel te meer zou dat dan zijn met betrekking tot de “wijsheid die van boven is” (Jakobus 3:17) ?!
Wanneer de wereld “kwaad goed en goed kwaad” noemt (Jes. 5:20), en vervolgens beschrijft als “huwelijk” enkele van de meest afschuwelijke combinaties – zoals polyamorie (open relaties en relaties met meerdere partners), homoseksueel en lesbisch relaties – dan klinkt een man die wil dat twee vrouwen zich bij hem voegen in een dubbel huwelijk toch niet zo slecht. De schriftuurlijke definitie van overspel is echter dat een man een relatie heeft met een andere vrouw, en hetzelfde geldt voor een vrouw die een relatie heeft met een andere man dan haar man. Er is geen excuus voor een wedergeboren, gelovige echtgenoot om te trouwen / een andere vrouw te nemen. Dit zal niet alleen zeker leiden tot echtscheiding, maar erger nog: het is ook overspel plegen. Een vriend wees erop dat sekte-leiders vaak de neiging hebben om zich met meerdere vrouwen te omringen. Ik dacht dat dit nogal opmerkzaam was en bevestigde ook het probleem met de macht en controle. Echter, zoals eerder vermeld, werd zelfs in bijbelse tijden van het Nieuwe Verbond verklaard dat als iemand streefde naar een of andere leidende positie in het lichaam van de Messias, hij niet meer dan één vrouw kon hebben en zijn kinderen op een goddelijke manier moest opvoeden ( zie 1 Timoteüs 3: 9-12).
Ja, we leven in een gevallen wereld, waar de macht van de zonde grip heeft op de menselijke ziel. Maar voor een verloste gelovige in het bloed van het Nieuwe Verbond is er geen reden of rechtvaardiging voor polygynie, polygamie of enige andere “poly”. We moeten getuigen van overheden en machten in de hemelse gewesten van de gerechtigheid en heiligheid van onze Messias – eigenschappen die te zien zijn in een huwelijk tussen één man en één vrouw. Als nieuwe schepselen met een nieuw hart, gelijkvormig aan het beeld van de Messias door de inwonende Geest van Elohim, laten we de wegen van de wereld achter ons en wandelen we op een herstelpad naar het meer ideale model dat Elohim heeft opgesteld voor de mensheid vanaf de Begin. “Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich bij zijn vrouw voegen, en zij zullen één vlees worden.” (Genesis 2:24). Yeshua gebruikt dezelfde schriftplaats in zowel Mathew 19: 1-9 als Marcus 10: 2-12. (Lees beide). In Marcus vers 10 staat: “Daarom, wat God heeft samengevoegd, laat de mens niet scheiden.” Dit is precies wat er gebeurt bij het nemen van een tweede vrouw, het verbreekt YHVH’s verordende verbintenis van één man en één vrouw.
Veel mensen staan wantrouwend tegenover Covid-19-vaccinaties, die mogelijk onbekende en schadelijke componenten bevatten die mogelijk ons DNA veranderen. Zonde zal hetzelfde doen als ze van generatie op generatie wordt doorgegeven. De Schepper schreef Zijn Woord in elk levend wezen en we moeten er aandacht aan schenken (het Woord) zonder ons gedrag aan te passen of aan te passen aan onze vleselijke verlangens of vleselijke instincten.
Het woord van Elohim vertelt ons dat YHVH echtscheiding haat: “YHVH Elohim van Israël zegt dat Hij echtscheiding haat, want het bedekt iemands kleed met geweld ‘(Maleachi 2:16). YHVH’s afkeer van echtscheiding komt voort uit Zijn haat tegen overspel, wat het huwelijk met twee of meer vrouwen eigenlijk is!
Een echtgenoot moet “wandelen in het licht zoals Yeshua in het licht is” (1 Johannes 1: 7), en dus zal zijn vrouw als haar metgezel een nederige dienaar hebben die het gezin liefdevol ondersteunt en haar behandelt zoals hij dat zou doen. Het moet een niet-hiërarchische relatie zijn, waarbij ieder zijn leven aflegt voor de ander, totdat de Geest elk spoor van zonde wast, reinigt en zuivert.
YHVH beweegt zich in dit uur om het hele huis van Israël te identificeren en te herstellen, onder de naties en hier in het land. Maar wanneer degenen die door YHVH worden aangetrokken horen dat polygynie wordt geaccepteerd (zelfs als ze stilzwijgend zijn), kunnen ze zich afkeren van het pad dat YHVH voor hen heeft verordineerd. Laten we moedig genoeg zijn om op te staan en te verklaren dat dit een ondraaglijke praktijk is in het lichaam van de Messias en in de Hebrew Roots Restoration Movement.
BneyYosefHolland 
2 gedachtes over “Deel 1.Het is geen polygamie – het is polygynie”