Aspecten van het Elia mandaat

De laatste tijd zijn verzen uit de Schrift over Elia en zijn eindtijdrol vóór de grote en verschrikkelijke dag van YHVH steeds weer ‘opgedoken’. Ik kan me nog herinneren tijdens een van de eerste MIA (Messianic Israel Alliance, aan het begin van dit millennium) conferenties, toen Eddie Chumney het lied ‘Dit zijn de dagen van Elia’ introduceerde aan ongeveer 1100 aanwezige Efraïmieten. De sfeer werd geëlektrificeerd door de melodie en de teksten, terwijl Eddie in gejuich ronddraaide als een balletdanser. Het lied werd keer op keer gespeeld en de opwinding groeide. Ik vraag me af of we nu nog steeds een gevoel hebben van de ‘geest van Elia’, die er niet alleen is om de komende Messias aan te kondigen, maar eigenlijk om Zijn weg voor te bereiden. Het is ook het kompas dat ons in de juiste richting wijst.

Op de een of andere manier is daar het feit dat we onze Israëlitische identiteit hebben, wat betekent dat we ons hart tot onze voorouders hebben gewend, én dat een aanzienlijk deel van het huis van Juda terug in het land is, op zichzelf tekenen dat we in leven “De dagen van Elia” zoals geprofeteerd: “Zie, Ik zal u Elia de profeet sturen vóór de komst van de grote en vreselijke dag van YHVH. En hij zal de harten van de vaders tot de kinderen, en de harten van de kinderen tot hun vaders keren, opdat ik niet kom en de aarde met een vloek sla “(Maleachi 4: 5-6).” Want YHVH Tzevaot zal Zijn kudde bezoeken, het huis van Juda, en zal ze tot Zijn koninklijke paard maken in de strijd … Ze zullen zijn als machtige mannen, die hun vijanden in de modder van de straten in de strijd betreden. Ze zullen vechten omdat YHVH met hen is … Ik zal het huis van Juda versterken … (Zacharia 10: 3, 5-6).

In de brief “Eeuwig Verbond” van vorige week noemde ik het volgende vers: “De aarde is ook verontreinigd onder haar inwoners, omdat ze de Thora hebben overtreden, de verordening hebben veranderd, het eeuwige verbond hebben verbroken” (Jesaja 24: 5). We hebben vastgesteld dat het hier genoemde eeuwige verbond het verbond met Abraham is en de beloften. Op welke manier hebben ‘zij’ dat verbond en zijn beloften overtreden? Eén woord beschrijft het allemaal :“ongeloof”. YHVH verloste Israël van de slavernij in Egypte om dat verbond te vervullen, maar deze verlossing werd met ongehoorzaamheid en rebellie beantwoord. ‘Waar uw vaders mij testten, mij beproefden en mijn werken veertig jaar zagen. Daarom was ik boos op die generatie en zei: ‘Ze dwalen altijd in hun hart, en ze hebben Mijn wegen niet gekend … Pas op, broeders, opdat niemand van u een boos hart van ongeloof heeft in het verlaten van de levende Elohim ; maar vermaan elkaar dagelijks, terwijl het “vandaag” wordt genoemd, opdat niemand van jullie verhard wordt door de misleiding van de zonde “(Hebreeën 3: 9-10, cursivering 12-13 toegevoegd).

Als we Zijn wegen niet kennen, zullen we zijn zoals onze voorvaderen en daardoor niet in staat zijn om het Elia-mandaat te vervullen om “de weg voor te bereiden” voor de Messias.

Het tegenovergestelde voorbeeld is Avraham; ‘Hij twijfelde niet aan de belofte van Elohim door ongeloof, maar werd in geloof gesterkt, gaf glorie aan Elohim en was er volledig van overtuigd dat wat Hij had beloofd, Hij ook kon uitvoeren. En daarom ‘werd dát hem tot gerechtigheid gerekend’ (Romeinen 4: 20-22). We worden rechtvaardig gerekend door geloof dat in gehoorzaamheid tot uiting komt. De geest van Elia is daarom een ​​oproep tot bekering / terugkeer / herstel / verzoening.

In de vorige brief noemde ik niet het genoemde gevolg op van de ongehoorzaamheid, wat aansluit bij het laatste vers van Maleachi: “Daarom heeft de vloek de aarde verslonden, en degenen die erin wonen, zijn woest. Daarom worden de bewoners van de aarde verbrand en zijn er weinig mannen over ”(Jesaja 24: 6). Lees de rest van het hoofdstuk.

Een soortgelijk beeld, wijzend op de vloek, is te vinden in de tekst van het bovengenoemde lied: “En hoewel dit dagen zijn van grote beproeving, van hongersnood en duisternis en zwaard” … Maar de volgende regel “nog steeds, wij zijn de stem in de woestijn roepend ‘bereidt u de weg van de Heer’, brengt ons rechtstreeks naar Jesaja hoofdstuk 40: 3 met de verklaring: ‘De stem van iemand die roept in de woestijn:’ Bereidt de weg van YHVH; Maak recht in de woestijn een hoofdweg voor onze Elohim; ”. Die hoofdweg is de snelweg van heiligheid, rechtvaardigheid, vrede en vreugde door geloof, hoop en liefde die onze verlosser Messias Yeshua belichaamd. ‘Er zal een hoofdweg zijn en een weg, en die zal de snelweg van heiligheid worden genoemd’ (Jesaja 35: 8).