Elohim’s verborgen strategie

Regelmatig ontvangen wij een mail van Ephraim en Rimona Frank, omdat wij dat op prijs stellen.
Hier onder staat een zekere vertaling van het laatste bericht:

“Shalom Fellow Israelite,

Onze reis “terug naar de toekomst” gaat verder, en gedurende deze tijd van het jaar is het van bijzondere betekenis, aangezien “Teshua” natuurlijk “terugkeer” betekent (ook “antwoord” of “antwoord”). Zo moge ons hart kloppen in eenheid met de pols van onze hemelse Vader. Mogen we het gefladder van de vleugels van de Geest horen die bij de schepping boven het water zweefden.

In het vorige artikel van deze serie, “Kedem”, stelde ik (Ephraim F) een vraag met betrekking tot de arbeid van de schepping en de verwachting dat de zonen van Elohim tevoorschijn komen en het bevrijden van de tirannie en de slavernij van zonde en dood (zie Romeinen 8: 21-22). Dit donkere koninkrijk ging de wateren van de schepping binnen vanwege de ongehoorzaamheid van de opzichters van haar (de schepping). Maar waren Adam en Eva de schuldigen voor dit vreselijke probleem, of was deze situatie eigenlijk in overeenstemming met de wil van de Schepper? “Want de schepping werd onderworpen aan nutteloosheid, niet gewillig, maar vanwege Hem die het in hoop onderwierp” (Romeinen 8:20).

Om het artikel van deze week “Elohim’s Hidden Strategy” verder te lezen: http://uruhaeevrim.blogspot.com/2018/08/elohims-hidden-strategy.html.

Zegeningen en Shabbat Shalom

Ephraim en Rimona

In het vorige artikel van deze serie, “Kedem”, stelde ik een vraag met betrekking tot de arbeid van de schepping en de verwachting dat de zonen van Elohim tevoorschijn komen en het bevrijden van de tirannie en de slavernij van zonde en dood (zie Romeinen 8: 21-22). Dit donkere koninkrijk ging de wateren van de schepping binnen vanwege de ongehoorzaamheid van de opzichters van haar (de schepping). Maar waren Adam en Eva de schuldigen voor dit vreselijke probleem, of was deze situatie eigenlijk in overeenstemming met de wil van de Schepper?

“Want de schepping werd onderworpen aan nutteloosheid, niet gewillig, maar vanwege Hem die het in hoop onderwierp” (Romeinen 8:20), zodat Zijn zonen het zouden voortbrengen en Zijn glorie terug zouden brengen in deze vervuilde ‘lagere (spirituele) wateren ‘. De ‘wateren’ in dit beginstadium zijn eigenlijk een manier om een ​​spirituele toestand te beschrijven, een toestand die in beweging en vloeiend was. Het maakte deel uit van de “zonder vorm en leegte” of chaotische toestand, die in het Hebreeuws “to’hu va’vohu” is – letterlijk een staat van “verwondering en verbijstering”.
Dus wat bedoel ik met ‘lagere wateren’? Toen Elohim de wateren verdeelde (vermeld in Genesis 1: 6) plaatste hij een uitspansel tussen de twee rijken. “Aldus maakte Elohim het uitspansel, en verdeelde de wateren die onder het uitspansel waren van de wateren die boven het uitspansel waren; en het was zo “(Genesis 1: 7 benadrukt toegevoegd). Was dit waarnaar Yeshua verwees toen Hij tegen zijn discipelen zei: “U bent van beneden, ik ben van boven, u bent van deze wereld, ik ben niet van deze wereld” (Johannes 8:23)? Voorafgaand aan deze scheiding daar was slechts één lichaam van spirituele wateren. Maar, interessant genoeg, voordat Elohim deze wateren verdeelde, sprak Hij Licht in hen. Dit Licht moest ook geestelijk van aard zijn omdat de natuurlijke zon nog niet was geschapen, noch het firmament waarin de zon, maan en sterren zouden worden geplaatst.
“Toen zei Elohim: ‘Laat er licht zijn’; en er was licht “(Genesis 1: 3). Merk op dat het niet zegt dat Elohim dit Licht heeft geschapen, omdat het feitelijk de glorie was van Zijn levende “Woord” dat zich manifesteerde in de spirituele/geestelijke wateren. Met andere woorden, Zijn aanwezigheid kwam via het “Woord” de wateren binnen als Licht en Leven. Om “alles te laten zien wat de gemeenschap van het mysterie is [de relatie tussen het Woord en de Elohim], die vanaf het begin der tijden is verborgen in Elohim die alle dingen heeft geschapen door Yeshua de Messias” (Efeziërs 3: 9) ). “Want door Hem zijn alle dingen geschapen die in de hemel zijn en die op aarde zijn, zichtbaar en onzichtbaar, hetzij tronen of heerschappijen of overheden of machten. Alle dingen zijn door Hem en voor Hem geschapen “(Kolossenzen 1:16).
Zonder dit “Licht” zou er geen “Leven” zijn geweest en dus geen schepping. Ik heb de L met een hoofdletter geschreven omdat Zijn Woord (Licht en Leven) de uitdrukking is van Elohim Zelf. (Yeshua riep uit: “Ik ben het licht van de wereld …” en er werd van Hem gezegd: “In Hem was leven en het leven was het licht van mensen.” Johannes 8:12; 1: 4). Dus zodra Elohim Licht in het bestaande lichaam van wateren sprak, scheidde Hij onmiddellijk dit rijk van Licht van de Duisternis (ref. Genesis 1: 4). Deze scheiding was essentieel, omdat anders de Duisternis zou zijn verdwenen. Het enkele feit dat Elohim toeliet dat de woning van duisternis zou blijven bestaan, is op zich een indicatie van Zijn soevereiniteit over wat er zou gebeuren in de loop van het scheppingsproces en daarbuiten.

Zoals we hierboven hebben gezien met betrekking tot de “wateren” en het “Licht”, kunnen ongeziene geestelijke werkelijkheden alleen fysiek worden beschreven: “Hoewel we niet kijken naar de dingen die gezien worden, maar naar de dingen die niet worden gezien. Want de dingen die gezien worden zijn tijdelijk, maar de dingen die niet gezien worden, zijn eeuwig “(2 Korinthiërs 4:18). Zulke geestelijke werkelijkheden worden geopenbaard in Genesis 1: 2, met de afbeelding van de “duisternis [die was] op het oppervlak van de diep – te’home.” Ik geloof dat Yeshua naar dit spirituele domein verwees toen Hij boze geesten uitdreef : “Wanneer een onreine geest uitgaat van een mens, gaat hij door dorre plaatsen, rust zoekend, en hij vindt er geen, zegt hij,” Ik zal terugkeren naar mijn huis waaruit ik kwam ” (Lukas 11:24 nadruk toegevoegd). Als een kanttekening: let op de brutaliteit van de geest die de persoon “mijn huis” noemt.
Waarom verlangt de geest ernaar terug te gaan? Het moet zijn omdat de droge plaats geen spiritueel water (leven) heeft, en dus is de geest niet in staat om zijn onreine aard tot uitdrukking te brengen, dit vertelt ons dat zonde alleen levend kan zijn – geanimeerd en zichzelf uitdrukkend – als het kan zwemmen (om zo te zeggen) in de spirituele wateren van de schepping, anders, zoals Yeshua zei, dwalen de geesten rond op een “droge plaats” – de tehome.
In sommige schriftuurlijke verwijzingen wordt het ‘diepe’ – te’home – vergeleken met een wildernis. “Hij berispte ook de Rietzee en verdroogde; dus leidde Hij hen door de diepten (te’home), zoals door de wildernis “(Psalm 106: 9). “Wie leidde hen door de diepte (te’home), als een paard in de woestijn, opdat zij niet zouden struikelen?”

De ouderdom is verstoken van water en daarom stellen we voor dat het te’home in het begin die “droge plaats” was waar de duistere entiteiten tegenover stonden. De Hebreeuwse vertaling van de Griekse Brit Chadasha gebruikt “te’home” voor deze woning van duisternis zoals te zien in Lucas 8:31, waar de “afgrond” wordt genoemd, en in verschillende verwijzingen in Openbaring, bijvoorbeeld in 9: 2 waar de Engelse weergave is “bodemloze put”.
Dat rijk van duisternis met al zijn gevallen entiteiten zou alleen op het oppervlak van de afgrond zijn, terwijl op hetzelfde moment de Roeach van Elohim op het oppervlak “zweefde”, kijkend of kijkend naar de wateren.

De wortel van het Hebreeuwse woord dat met “zweven” is vertaald, is rachaph – resh, chet, pey – wat betekent “trillen of beven”.

Wanneer een roofvogel over zijn doel zweeft, fladderen zijn vleugels of trillen. Deze trillende actie van de kant van de Geest kan vergeleken worden met wat Hij deed om de wateren van de Rietzee te scheiden voor het volk van Israël: “De wateren zagen U, O Elohim; De wateren zagen U, zij kronkelden [als een vrouw bij de geboorte]; De diepten (te’home) beefden ook “(Psalm 77:16).
En zo doet het tweede couplet van Genesis 1 denken aan een scène van twee legers tegenover elkaar, die klaarstaan ​​om een ​​bepaald gebied over te nemen, een gebied dat zo een slagveld of een spiritueel oorlogsgebied zou worden. Maar in de tussentijd, toen Elohim het Licht de wateren liet binnengaan, keurde Hij het goed en “zag het licht dat het goed was” en noemde zo deze toestand (van Licht) – “Dag”. Maar, zoals reeds vermeld, Hij verdeelde, scheidde zich of maakte een onderscheid tussen het Licht en de Duisternis, die Hij ‘Nacht’ noemde. Let op de uitspraak van Paulus in 1 Thessalonicenzen 5: 5: “Jullie zijn allemaal zonen van het licht en zonen van de dag. We zijn niet van de nacht, noch van de duisternis “. Deze scheiding tussen de dag en de nacht eindigde de “eerste dag”. Maar de vraag rijst nog steeds, hoe en waarom de Schepper moedwillig de Duisternis toestond de schepping binnen te gaan, waardoor het de dood in plaats van het leven zou ervaren. (Wordt vervolgd).

http://www.israelitereturn.com/wp-content/uploads/2017/05/De-Schepping-opnieuw-bekeken.pdf